Niektórzy historycy przypisują tradycji jedzenia indyka na Boże Narodzenie, by napisać o Charlesie Dickensie i jego popularnej wakacyjnej opowieści "A Christmas Carol". W powieści rodzina Cratchit i Ebenezer Scrooge spożywają świąteczny posiłek z indykiem, który podarował rodzinie w prezencie.
Tradycja jedzenia pieczonego drobiu na świąteczny obiad to stara brytyjska tradycja, która wyemigrowała do Ameryki z Europy. Pieczona gęś była ulubionym ptakiem w okresie świąt Bożego Narodzenia dla wielu brytyjskich rodzin, dopóki Turcja z Ameryki nie przybyła do Anglii. Charles Dickens mógł umocnić tradycję indyka w Święta Bożego Narodzenia w Anglii i Ameryce, gdy jego główny bohater, Ebenezer Scrooge, przedstawił Bobowi Cratchitowi i rodzinie indyka. Bohaterowie zasiadali do świątecznego indyka ze wszystkimi dodatkami, w tym nadzieniem, sosem i budyniem śliwkowym.
Turcja jest niedrogim mięsem, z którego korzystają rodziny na wszystkich poziomach dochodów. Większy rozmiar ptaka i jego przystępność cenowa mogą również odgrywać rolę w jego popularności jako świątecznego mięsa. Indyki mają zwykle od 10 do 12 funtów, co zapewnia mnóstwo mięsa na rodzinny posiłek. Koszt hodowli indyków jest również ekonomiczny. Począwszy od XX wieku, niektóre zamożne rodziny wolały dziczyznę lub wołowinę na świąteczny obiad niż indyk.
