Napędy Pen, zwane także dyskami USB, dyski flash, skoki i napędy USB, zostały wprowadzone w 1999 roku i zaczęły być sprzedawane w następnym roku. Pen drive to urządzenie do przechowywania danych i wtyczek do portu USB w komputerze.
Kto stworzył pierwszy dysk na pióro, wciąż jest przedmiotem sporów, ale według Linkyo Insights większość ludzi przypisuje M-Systems Company, która ostatecznie została sprzedana Sandisk. Pierwsza generacja napędów piórkowych miała pojemność 8 megabajtów, czyli około pięć razy większą niż dyskietka, powszechnie używana technologia przechowywania danych w tamtym czasie. W 2003 r. M-Systems i inni producenci sprzedawali 64-megabajtowe wersje pendrive'ów. Krótko po tym dostępne stały się pendrive'y z pamięcią 128-megabajtową, które stały się popularnym sprzętem dla większości użytkowników komputerów. Pojemność pamięci podwoiła się na kilka lat, więc do roku 2013 popularne były pendrive z pojemnościami 512 gigabajtów i 1 terabajta.
Szybkość przesyłania plików również uległa poprawie od czasu wprowadzenia pendrive'a w 2000 r. Napędy piórkowe wykorzystujące technologię USB 1.1 mają maksymalną szybkość transferu około 1 megabajta na sekundę. Pen drive'y wykorzystujące technologię USB 2.0 są około 20 razy szybsze niż w przypadku USB 1.1. USB 3.0 jest standardem w 2014 roku i jest około 100 razy szybszy niż USB 2.0.
