Faworytem czarnych pieśni gospel na pogrzeby jest "Weź mnie za rękę, Szlachetny Panie" Thomasa Dorseya. Napisany w 1932 r. Klasyk Dorseya jest być może najbardziej kultowym czarnym duchowym wszechczasów. Dorsey dostosował melodię z 19-wiecznego hymnu, ale skomponował tekst, gdy opłakiwał śmierć swojej pierwszej żony i dziecka.
"Take My Hand, Precious Lord" to jedna z najbardziej nagranych pieśni gospel w historii. Miarą jego miejsca w czarnej społeczności jest to, że Mahalia Jackson śpiewał ją na pogrzebie dr Martina Luthera Kinga Jr., a Aretha Franklin zaśpiewała ją cztery lata później na pogrzebie Jacksona, zgodnie z The Huffington Post.
Karawanowy występ "Lord Keep Me Day by Day", napisany przez Eddie Williams i z nim, jest kolejnym klasykiem gospel i podstawą czarnych pogrzebów. Wraz z mnóstwem ulubionych utworów gospel był śpiewany na pogrzebie innego członka Caravans, Albertiny Walker w 2010 roku.
"I'll Fly Away", ulubieniec czarnej gospel, wykonywany przez wszystkich z Jackie Wilson do Mississippi Johna Hurta, jest często śpiewany na czarnych pogrzebach. Podczas gdy "Amazing Grace" i "Will the Circle Unroken" mają urok w czarnych i białych społecznościach poza ich wykorzystaniem na pogrzebach, oba są ostoją dla pogrzebów w czarnej społeczności. "Niedługo i bardzo szybko" Andrzeja Croucha to także czarny żałobny bylina, zwłaszcza że trumna niesiona jest z kościoła i rodzinna z kościoła.
