Chłopcy i dziewczęta w epoce wiktoriańskiej nosili luźne wygodne ubrania z bawełny, wełny, sierści lub bawełny. Motywy morskie i szkockie były popularne wśród obu płci.
W epoce wiktoriańskiej praktyka ubierania dzieci jak miniaturowych dorosłych stopniowo się zmniejszała. Ubrania dziecięce stały się luźniejsze i wygodniejsze, ponieważ pranie bawełny stało się tanie w produkcji. Do 4 roku życia obie ubrane były w podobny sposób, a chłopcy często nosili spódnice.
Młody książę Walii wpłynął na modę chłopca. Kilts i inne szkockie wpływy, takie jak kratę, stały się modne, spopularyzowane po tym, jak książę nosił je w portrecie. Kiedy ludzie regularnie widywali członków brytyjskiej rodziny królewskiej w marynarskich mundurach, popularność zyskały stroje marynarzy. Te stroje składały się z białej bluzki z kwadratowym kołnierzem, majtek i płaskiego kapelusza obszytego wstążką. Wiktoriańscy chłopcy nosili także kombinezony, które składały się z krótkich spodni, falbaniastej białej koszuli i bez kołnierza, do wieku 10 lat.
Wiktoriańskie dziewczyny nosiły spódnice do kolan poniżej 10. roku życia. Wraz z wiekiem ich spódnice stopniowo wydłużały się, osiągając długość podłogi, gdy osiągnęły wiek 18 lat. W podobny sposób jak u dorosłych, dziewczyny musiały nosić krynoliny lub obręcze i pantalony. Fartuchy, fartuchy czy pinafory utrzymywały sukienki w czystości. Dziewczęta również ozdabiały się wzorami w szkocką kratę i marynarskimi garniturami podobnymi do chłopców, tyle że dziewczęta nosiły spódnice zamiast majtek.
