Podczas debaty o tym, kto faktycznie wynalazł bezprzewodową sieć LAN, Wi-Fi zostało wynalezione przez grupę australijskich naukowców pracujących dla rządowej agencji badawczej znanej jako Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization lub CSIRO. Astrofizycy Dr John O'Sullivan był szefem zespołu, który pracował nad projektem.
Zespół CSIRO powstał z myślą o stworzeniu sieci bezprzewodowej, chociaż członkowie rozpoczęli pracę dopiero na początku lat 90., kiedy to niektóre z kluczowych technologii już istniały. Twierdzenie, że wynalazł Wi-Fi, zostało wsparte przez amerykański system sądowy, który przyznał CSIRO prawo do setek milionów dolarów odszkodowań od firm, takich jak T-Mobile i AT & T, które produkują urządzenia z obsługą Wi-Fi. Decyzje sądu koncentrują się wokół patentu Stanów Zjednoczonych nr 5,487,069, który został przyznany CSIRO w 1996 r.
Podstawą Wi-Fi było wiele wcześniejszych wynalazków, na przykład wykonanych przez hollywoodzką aktorkę Hedy Lamarr. Współtworzyła wczesną wersję technologii rozprzestrzeniania widma, niezbędnego prekursora łączności bezprzewodowej, w czasie II wojny światowej, jako sposób na zapobieganie porwaniu zdalnie sterowanych torped.
Bezprzewodowe sieci LAN stały się możliwe po orzeczeniu z 1985 r. wydanym przez Federalną Komisję ds. Komunikacji USA, która udostępniła pewne częstotliwości do użytku bez licencji. Wczesne sieci LAN nie mogły się ze sobą komunikować, dopóki nie zostaną ustanowione standardy Ethernetowe w ramach komitetu 802.11 Instytutu Inżynierów Elektryków i Elektroników od 1988 roku.
