Istnieją trzy wymagania, aby stać się świętym Kościoła katolickiego. Po pierwsze, biskup bada życie kandydata, aby upewnić się, że jest godny świętości. Po drugie, urzędnik kościelny zbiera zeznania i dokumenty, analizując je pod kątem cnót, rozróżnień, odwagi i /lub męczeństwa, które odróżniają kandydata od rówieśników. Po trzecie, kandydat musiał wykonać co najmniej jeden cud. Papież ma ostatnie zdanie na temat tego, czy kandydat osiągnie świętość.
Kościół nadaje kandydatowi nowy tytuł dla każdego osiągniętego wymogu: "Sługa Boży" dla pierwszego, "Czcigodny" dla drugiego, "Błogosławiony" dla trzeciego i wreszcie "Święty" z aprobatą papieża.
Technicznie, osoba musi być martwa przez co najmniej pięć lat, zanim zostanie uznana za świętą. Jednak nie zawsze tak jest. Na przykład Matka Teresa nie żyła krócej niż dwa lata, zanim kościół rozpoczął proces pod rządami papieża Jana Pawła II. Ponadto, Kościół zwykle wymaga więcej niż jednego cudu, ale często również rezygnuje z tej zasady.
Urzędnik kościelny, który zbiera dokumenty i świadectwa, nazywa się postulatorem. Odpowiada za promowanie potencjalnego świętego i koordynowanie całego procesu.
