Przedmioty opatrzone oznaczeniem EPNS są wykonane z galwanicznego srebra niklowego, stopu niklu, miedzi i cynku pokrytego cienką warstwą czystego srebra w procesie elektrochemicznym. Obiekty oznaczone EPNS zostały wykonane po 1840 roku , kiedy proces elektrochemiczny został opatentowany w Anglii. EPNS wskazuje, że przedmiotem nie jest srebro, które zgodnie z prawem musi zawierać 92,5 procent czystego srebra.
Płytki z galwanicznymi niklowanymi produktami producenta, takie jak sztućce lub czajniki, wykorzystujące energię elektryczną, cyjanek potasu i dwie elektrody. Produkt umieszcza się w roztworze cyjanku potasu z dołączoną jedną elektrodą; druga elektroda jest połączona z kawałkiem czystego srebra w innym zbiorniku roztworu. Przez roztwór przepuszczane jest niskie napięcie w celu powlekania obiektu cienką warstwą srebra poprzez elektrolizę. Ilość srebrnej powłoki jest często tak cienka, że mierzy się ją w mikronach, ale większe kawałki czasami wyświetlają ją w procentach obok znaku EPNS.
Ogromny sukces komercyjny, wyroby galwanizowane kosztują tylko ułamek ceny srebra. Przedmioty opatrzone znakiem EPNS również mają bardzo małą wartość złomu. Są one często używane w hotelach i pociągach ze względu na ich trwałość. Chociaż łatwo jest uzbierać przedmioty ze srebra próby 925, galwaniczne nikiel srebro jest znacznie silniejsze ze względu na bazowy metal podstawowy.
Dokładne datowanie galwanicznych wyrobów ze srebra niklowego może być trudne. Często są datowane na podstawie ich stylu i sposobu, w jaki są robione zamiast ich konkretnych oznaczeń.
