Modlitwa Pańska, tak jak pojawia się w Biblii Króla Jakuba, jest szczególnym przykładem modlitwy, jaką Jezus daje swoim uczniom. Zamiast udzielać ogólnych instrukcji dotyczących modlitwy, przekazuje im słowo "słowo po słowie", co powinni powiedzieć.
Dwie wersje Modlitwy Pańskiej istnieją w Biblii Króla Jakuba. Choć podobne pod względem treści, różnią się znacznie pod względem brzmienia. Oba są w kontekście większego kazania na temat modlitwy i innych tematów duchowych. Pierwsza wersja znajduje się w księdze Mateusza, rozdział 6: 9-13. Ta wersja brzmi: "Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi, daj nam dziś chleb powszedni i odpuść nam nasze długi, Przebacz nam naszych dłużników i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego, albowiem twoje jest królestwo, moc i chwała na wieki Amen ".
Druga wersja znajduje się w Łukaszu 11: 2-4 i jest krótsza. Ta wersja mówi: "Ojcze nasz, który jesteś w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, Bądź wola Twoja, jak w Niebie, tak na ziemi, Daj nam z dnia na dzień nasz chleb powszedni i odpuść nam nasze grzechy, wybaczamy każdemu, kto jest nam zadłużony, i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. "
