Diamentowa przezroczystość, zwana także diaphaneity lub pellucidity, jest fizyczną własnością diamentu, który identyfikuje ilość światła, które może przejść przez kamień. Poziom przezroczystości diamentów jest różny w zależności od kamieni i może być klasyfikowane jako przezroczyste, nieprzezroczyste lub półprzezroczyste. Przejrzystość może być mierzona i oceniana zarówno przez osoby fizyczne, jak i profesjonalistów, przy użyciu profesjonalnych skal ocen i wykresów.
Podobnie jak w przypadku innych właściwości fizycznych, przezroczystość diamentów może zmieniać się w czasie i zależy od wielu czynników zewnętrznych. Proces tworzenia się diamentów jest jednym z głównych czynników wpływających na przejrzystość. Diamenty formują się głęboko w skorupie ziemskiej powierzchni i często rosną wraz z innymi minerałami i klejnotami. Diamenty występują głównie w osadach aluwialnych i współistnieją z kwarcem, cyrkonią, korundem i innymi minerałami. Niektóre diamenty tworzą się w minerałach, a czasami minerały wyrastają wokół diamentów, co wpływa na ich wygląd fizyczny.
Diamentowe wzorce kolorów od jasnego do zamglonego i żółtego; kamienie te mogą również wyglądać jako jasnobrązowy, niebieski, czarny, zielony, czerwony i różowy. Oprócz formowania inne czynniki, takie jak wtrącenia, kształt i ocena cięcia, wpływają na przezroczystość diamentu. Generalnie diamenty, które są najbardziej przezroczyste, są najjaśniejsze i najjaśniejsze, a te kamienie są uważane za najwyższą jakość. Natomiast te, które są mgliste lub mętne, są uważane za kamienie szlachetne niższej klasy.
