Dwunastu uczniów prawdopodobnie po raz pierwszy weszło w kontakt z Jezusem w pewnym punkcie między 25 a 27 rokiem życia, kiedy to Jezus rozpoczął swoją posługę. Po śmierci Jezusa, która miała miejsce między 28 a 30 rokiem życia, 12 uczniów głosili Ewangelię w różnych krajach, aż ostatni uczeń zmarł w około 100.
Dwaj uczniowie wyglądali na Piotra i Andrzeja. Wkrótce potem Jezus zaprosił Jana i jego brata Jakuba do przyłączenia się do uczniów. Mateusz, Filip i Natanael, znany również jako Bartłomiej, również dołączyli do grupy. Jezus uzupełnił grupę, dodając Tomasza, Jakuba Mniejsza, Szymona, Tadeusza i Judasza Iskariotę.
Krótko po zdradzie Judasza Iskarioty i śmierci Jezusa uczniowie postanowili pozwolić Matthiasowi dołączyć do grupy. Następnie apostołowie zaczęli rozrzucać różne obszary, aby głosić Ewangelię. Jakub, brat Jana, głosił w Jerozolimie i Judei przed jego męczeństwem w 44 roku. Po początkowej pracy w Judei, Piotr rozpowszechniał Ewangelię w Babilonie i Rzymie przed ukrzyżowaniem z rąk rzymskiego cesarza Nerona w około 67 roku.
Przynajmniej dwóch apostołów napisało książki, które później zostaną wkomponowane w Nowy Testament. Mateusz skomponował relację o życiu Jezusa w pewnym punkcie między 50 a 70 rokiem życia. Jan napisał swoją Ewangelię, a także listy do zborów chrześcijańskich i relację z jego boskiego objawienia w ostatniej dekadzie pierwszego wieku. Jan był ostatnim apostołem, który umarł i prawdopodobnie był jedynym, który umarł ze starości, a nie męczeństwa.
