Główna różnica między MPEG4 i MPEG2 polega na tym, że MPEG2 jest kompatybilny z DVD, a MPEG4 jest zgodny z Blu-ray. Oba typy multimediów są kompatybilne z sygnałami telewizyjnymi.
MPEG oznacza Moving Pictures Experts Group. Format MPEG2 zadebiutował w 1999 roku i został zaprojektowany do nadawania, dystrybucji multimediów i odtwarzania DVD. Typ pliku składa się z wideo i trzech warstw audio, a trzeci to MP3. MPEG4 zawiera wideo, audio (MP4) i zaawansowane kodowanie wideo. Podczas gdy płyty DVD wykorzystują MPEG2, dyski Blu-ray mogą wykorzystywać zarówno MPEG2, jak i MPEG4. MPEG4 jest również głównym formatem plików dla mediów pobranych z Internetu, takich jak filmy i muzyka.