Protokół routingu jest specjalnym typem protokołu sieciowego przeznaczonego do użytku przez routery w Internecie. Trzy powszechnie stosowane protokoły routingu to EIGRP, OSPF i BGP.
Protokoły routingu definiują standardy komunikacyjne między routerami, a także ścieżki, którymi te routery dostarczają dane za pośrednictwem sieci. Ponieważ routery komunikują się w sieci, stale gromadzą informacje na temat topologii połączonych sieci.
Głównym celem różnych protokołów sieciowych jest zdefiniowanie reguł i konwencji, ponieważ różne urządzenia komunikują się w sieci. Protokoły sieciowe obejmują obsługę urządzeń do bezpośredniego łączenia się i komunikacji, a także potwierdzanie wiadomości i możliwości kompresji danych.
Termin "rodzina protokołów" używany jest w odniesieniu do grupy protokołów sieciowych wysokiego i niskiego poziomu współpracujących ze sobą. Rodzina protokołów internetowych łączy w sobie wiele protokołów wysokiego poziomu, takich jak TCP, UDP, HTTP i FTP, które są odpowiedzialne za wypełnianie luki między protokołami niskiego poziomu, które komunikują się bezpośrednio z fizycznym sprzętem urządzenia.
Protokoły routingu określają również, w jaki sposób zmieniają się routery w raporcie sieciowym. Sprawiają, że sieć jest bardziej dynamiczna, więc decyzje dotyczące routingu nie muszą być z góry określone i statyczne.
