Amerykańskie Standardowe Towarzystwo Badań i Materiałów wymaga liczby od 2,3 do 3,1 dla drobnego kruszywa na skali modułu kosztu. Moduł dokładności szacuje proporcje kruszywa w materiałach budowlanych. Kruszywo jest obojętnym materiałem ziarnistym, takim jak piasek, żwir lub tłuczeń stosowany do wytwarzania betonu. Numer modułu próby wpływa na urabialność i wykończenie betonu.
Przed obliczeniem modułu ziarnistości technicy laboratoryjni wylewają kruszywo na sita. Moduł dokładności jest sumą całkowitych udziałów procentowych kruszywa zatrzymanego na każdym sicie podzielonym przez 100. Naturalny piasek lub pokruszony kamień stosuje się do uzyskania dokładnej oceny, przy czym większość cząstek przechodzi przez sito o wymiarach 3/8 cala. Piasek i kamień pochodzą z dołu, rzeki, jeziora lub dna morskiego. Agregat jest opisany jako gruboziarnisty, gdy liczba jest wyższa niż 3,1. Kruszywo gruboziarniste pochodzi z kamieniołomu, głazów, bruku, dużego żwiru lub pokruszonego betonu. Przy wyborze materiałów kruszywowych, stopniowania, trwałości, kształtu cząstek, tekstury powierzchni, odporności na ścieranie i poślizg, ciężarów jednostkowych i pustych przestrzeni, absorpcji i wilgotności powierzchni należy brać pod uwagę. W 1925 r. Duff Abrams przedstawił koncepcję modułu próby. Amerykańskie Towarzystwo Standardowych Badań i Materiałów dostarcza metody badań, specyfikacje, przewodniki i praktyki, które wspierają przemysł i rządy na całym świecie.