Mak powinien być noszony po lewej stronie klatki piersiowej najbliżej serca. Należy go nosić z serdeczną wdzięcznością i wspomnieniem dla tych, którzy stracili życie, broniąc wolności.
Warunki panujące w przedwojennej Europie nie sprzyjały nadmiernemu wzrostowi maku we Flandrii, ale po zniszczeniach i zniszczeniach I wojny światowej skład gleby ulegał zmianie dzięki wchłanianiu wapna i maku. Jasnoczerwone kwiaty rozlewały się po polach, ozdabiały groby żołnierzy leżących na spoczynek; przyszli oni kojarzyć się z pełnym szacunku wspomnieniem poległych.
