Odwołania do Jana w Biblii przedstawiają go jako jednego z najbardziej ukochanych i wiernych apostołów Jezusa. Podczas gdy wykazuje wczesną gniew w swojej apostolskiej karierze, został starszym mężem stanu wczesnego chrześcijańskiego kościoła.
Przed spotkaniem z Jezusem Jan był w branży rybackiej ze swoim bratem Jakuba i przyjacielem Piotrem. Zgodnie z Dziejami Apostolskimi 4:13 Jan nie był tak dobrze wykształcony, jak inni zakonnicy z tamtych czasów. Mimo to przyjął zaproszenie, aby zostać uczniem Jezusa.
Na początku posługi Jezusa Jan wykazał się gorliwością i pasją, choć czasami niesłusznie. Na przykład, on i Jakub nalegali, aby Jezus wezwał ogień niepokornych Samarytan. W rezultacie otrzymali przezwisko Boanerges, co oznacza "synowie grzmotu". John próbował także uniemożliwić człowiekowi wydalenie demonów, ponieważ nie był apostołem, ale Jezus także poprawił Johna w tej sprawie.
Jan, najprawdopodobniej w wyniku przyjęcia poprawki, stał się jednym z najbardziej zaufanych apostołów Jezusa. Był jednym z trzech świadków przemiany. Wielu czytelników Biblii interpretuje Jana jako umiłowanego ucznia, który opierał się na Jezusie podczas Ostatniej Wieczerzy. Jan był ostatnim apostołem, który przed śmiercią rozmawiał z Jezusem.
Po wniebowstąpieniu Jezusa Jan odegrał ważną rolę w rozpowszechnianiu chrześcijańskiego orędzia u Piotra. Podczas wygnania w podeszłym wieku do Patmos za głoszenie chrześcijaństwa, otrzymał Objawienie i napisał je na piśmie. Po uwolnieniu napisał swoje trzy listy i swoją Ewangelię, które podkreślały miłość Jezusa. Był jedynym apostołem, który nie cierpiał męczeństwa, umierał ze starości na poziomie 100 lat.
