Głównymi przyczynami upadku Imperium Mogołów były nietolerancja religijna i polityczna narzucona takim grupom, jak Hindusi, Sikhowie, Radźputowie i Marathowie, a także ekonomiczny ucisk spowodowany ciężkim opodatkowaniem. Te niesprawiedliwości wywołały bunt wśród ludzi podporządkowanych przez władców Mogołów. Ataki z zewnątrz przez irańskiego zdobywcę Nadira Shaha, Marathasa i brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską również przyspieszyły upadek imperium.
Książę imieniem Babur podbił północne Indie w połowie XVI wieku. Ponieważ był potomkiem Timura i Czyngis Chana, jego imperium stało się znane jako Mughal, perska forma mongolska. Jego wnuk, Akbar, znany jako Akbar Wielki, rozszerzył imperium. Wnuk Akbara, Szahdżahan, zbudował Wielki Meczet w Delhi i Taj Mahal. Pod jego panowaniem i panowaniem jego syna Aurangzeb imperium osiągnęło swój kulturalno-wojskowy zenit, ale dalsza ekspansja imperium doprowadziła go do bankructwa, a bunt i podbój już zagroziły imperium.
Na początku XVIII wieku imperium zaczęło się rozpadać. Marathowie opanowali większość północnych Indii, a Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska przejęła kontrolę polityczną nad większością Indii, pomagając zainicjować okres brytyjskiego Raju.
