Opowiadanie Shirley Jackson "Charles" ma dwa motywy: skłonność wielu rodziców do przeoczenia cech u swoich dzieci i silne pragnienie, które dzieci mają na uwadze. Przygody młodej Laurie , który właśnie założył przedszkole, nie naprzykrzając się rodzicom i nauczycielowi.
Gdy Laurie wkracza do roku przedszkolnego, pokazuje pewne niepokojące objawy swojej matce. Nie tylko słodki w sposobie, w jaki mówi, Laurie zatrzaskuje drzwi, gdy wraca do domu, mówi niegrzecznie do ojca i nawet przestał machać do matki, kiedy wychodzi rano.
Laurie zachowywała się źle także w przedszkolu, ale ta historia jest znacznie wcześniejsza niż wiek, w którym nauczyciele wysyłali e-maile i dzwonili do domu po kropli kapelusza, ponieważ jedyną oznaką kłopotów są historie, które Laurie mówi każdemu noc o słabo zachowującym się uczniu w klasie "Charles"
Wygląda na to, że Charles uderza w swoich kolegów i swoich nauczycieli, a także krzyczy na lekcjach, ale w końcu widzi błąd swoich dróg, nawet będąc pomocnikiem nauczyciela. Najbliższa matka Laurie przychodzi do zgadywania prawdy, przynajmniej przed następnym spotkaniem PTA, kiedy nauczyciel ujawnia wszystko, jest to, że Laurie również źle się zachowuje i może mieć negatywny wpływ z tego złego nasienia w swojej klasie.
Najwyraźniej rodzice Laurie nie znają swojego syna na tyle dobrze, by zobaczyć, że historie są wymyślone, mimo że dostępnych jest wiele wskazówek. Laurie wyraźnie cieszy się całą uwagą, zarówno w szkole, jak iw domu, ale w końcu odkrywa, że preferuje odmianę pozytywną.
