Przed użyciem podpasek higienicznych kobiety używały różnych domowych i organicznych materiałów do łapania krwi menstruacyjnej, w tym tkanin, tkanin jedwabnych, trawy, gąbek morskich, wodorostów, wełny i zwierząt futerkowych. Stosowanie różnych produkty różniły się w zależności od historii i regionu. W starożytnym Egipcie i Rzymie kobiety stworzyły wczesne wersje tamponów z materiałów takich jak papirus i lekkie drewno; podobne przedmioty pojawiły się w innych afrykańskich krajach, wywodzących się z trawy i miękkich, mocnych włókien roślinnych.
Dostępność naturalnych substancji miała również wpływ na artykuły sanitarne używane przez kobiety. Mieszkańcy mieszkający w pobliżu obszarów przybrzeżnych używali na przykład do ochrony gąbek morskich, traw morskich i wodorostów morskich. Kobiety mieszkające w północnych lokalizacjach i dalej w głębi lądu stosowały futra i skóry zwierzęce. Niektóre kobiety nosiły wczesne wkładki menstruacyjne, długie, cienkie paski materiałów dyskretnie w bieliźnie. Inni stworzyli chłonne podkładki, napychając zewnętrzne miękkie, elastyczne warstwy wyściółki bawełną, wełną i innymi materiałami.
Począwszy od początku XX wieku kobiety nosiły pasy menstruacyjne. Pasy te składały się z pasków wokół talii z wiszącymi klipsami, które utrzymywały klocki na miejscu. Na początku kobiety co miesiąc ponownie wykorzystywały swoje produkty menstruacyjne. Zmieniło się to jednak w latach 40. XX wieku dzięki wynalezieniu jednorazowych artykułów sanitarnych. Poduszki menstruacyjne ewoluowały z czasem, stając się wygodniejsze i bardziej przyjazne dla użytkownika. Przyjęli elegancki i wyprofilowany kształt od 1960 do 1990, dając kobietom wiele opcji.
