Moda lat 50. była w dużej mierze zależna od Dior New Look, którego uosobieniem są małe linie talii, spódnice z łydkami z wyraźnymi biodrami i dopasowanymi kurtkami. Ten wygląd stanowił powrót do blasku po utylitarne ubrania z lat 40. XX wieku.
Moda lat 50. była kobieca i była reakcją na styl militarny lat czterdziestych. Po drugiej wojnie światowej kobiety szukały odzieży, która nie przypominała cywilnych mundurów wojskowych. Dior's New Look zadebiutował w 1947 roku i stał się dominującą sylwetką następnej dekady.
Sukienki z pełną spódnicą i dopasowane do ciała staniki cieszyły się dużą popularnością. Kobiety podkreślały pełnię spódnic, nosząc pod nimi krynoliny. Zwykle noszono również dopasowane do sylwetki ołówkowe spódnice. Zapał do odzieży, który podkreślił kobiecą sylwetkę, również na nowo zdefiniował działalność w zakresie bielizny. Ponieważ dopasowane do kształtu ubrania są często bezlitosne, jeśli chodzi o niedoskonałości, kobiety używały zgrabnych biustonoszy i pasów, aby mieć pewność, że wyglądają najlepiej. Szpilki w szpilkach również stały się szalone w późnych latach 50.
Chociaż ten elegancki styl był najbardziej popularny w epoce, nie był to jedyny projekt. Aktorki takie jak Audrey Hepburn i Leslie Caron preferowały chłopięce spojrzenie na idealną elegancję wyglądu Diora. Nosiły płaskie buty, proste swetry i krótkie włosy.
W dalszej części dziesięciolecia trendy, które rozkwitały w latach sześćdziesiątych, zaczęły pojawiać się modnie. Na przykład Hubert Givenchy zadebiutował w 1957 r. W "workowym" stroju. Ta suknia miała prosty stan zamiast ozdobnego projektu Dior New Look. W końcu przekształciła się w dopasowaną, pociętą w kłębek suknię. Styl marynarski został odebrany przez Mary Quant, która wykorzystała ją jako inspirację dla sukienki mini-shift. Stało się to wściekłością w latach 60.
