Charakter składa się z mentalnych i moralnych dyspozycji danej osoby, przejawiających się w jego interakcji z otoczeniem i innymi ludźmi. Charakter jest wynikiem głęboko zakorzenionych przekonań, z których wiele powstaje w dzieciństwie. Czynniki zewnętrzne, szczególnie trauma, mają duży wpływ na rozwój postaci.
Charakter składa się z wielu powiązanych ze sobą pojęć, w tym moralności, wartości i uprzedzeń. Charakter osoby jest połączeniem takich mentalnych tendencji i sposobu, w jaki kieruje nimi w codziennych interakcjach. Na przykład, postacie "analne" są kompulsywne i perfekcjonistyczne, "pasywno-agresywne" charaktery zapełniają swój gniew, a "narcystyczne" postacie wyrażają nadmierne egocentryczne zachowanie. Charakter wpływa na relacje, wybory zawodowe i zainteresowania.
Charakter jest w dużej mierze produktem swojego środowiska dziecięcego i relacji z jego opiekunem. Niekorzystne lub szkodliwe okoliczności powodują negatywne cechy charakteru. Zaniedbanie, protekcja i złośliwy język powodują niską samoocenę. Dzieci zaczynają wierzyć, że ich cechy osobiste i sposób bycia są niepożądane i warte wymówki. W ten sposób represjonują te cechy i rozwijają poczucie strachu, wyrzutów sumienia i niepewności. Te uczucia trwają do dorosłości, a jednostka często nie jest świadoma przyczyny swoich samouszkadzających postaw.
Zdrowa postać obejmuje takie cechy, jak samodyscyplina i pewność siebie. Uczciwość i uczciwość również są zdrowymi atrybutami, zwłaszcza gdy są stosowane zarówno wobec siebie, jak i innych.
