Din-e Ilahi był eklektyczną religią, która łączył hinduizm i islam, a także pewne idee z dżinizmu i zoroastryzmu. Imperator Mughal Akbar the Great wymyślił religię pod koniec XVI wieku.
Nazwa "Din-e Ilahi" oznacza "Boska wiara". Aby zjednoczyć swoje imperium, Akbar chciał rozwinąć system religijny, który integruje elementy wszystkich religii w swojej dziedzinie. Gdy jego imperium leżało w północnych Indiach, pierwszymi dwoma były hinduizm jego poddanych i islam jego imperialnej elity. Nowa religia synkretyczna próbowała zniwelować ten podział, zalecając system etyczny, który zabronił grzechów ciała i zachęcał do cnót, takich jak dobroć i roztropność. Uwzględnia także cześć ognia i intonowanie imion Słońca. Religia nigdy nie znalazła zbyt wiele przyczółków i po śmierci Akbara w 1605 r. Uschła.
