Lokalny dysk jest urządzeniem do przechowywania danych wewnątrz komputera, na którym znajduje się system operacyjny; oprogramowanie; i pliki, takie jak obrazy, muzyka, filmy i dokumenty. Dyski twarde przechowują dane w postaci bitów, zer i jedynek na stosie płyt pokrytych materiałem magnetycznym. Podczas obracania się płytek głowica magnetyczna wykrywa lub zmienia orientacje w tym materiale, aby odczytać lub zapisać dane.
Maksymalna prędkość transferu napędu zależy od jego interfejsu. Na przykład dysk korzystający z interfejsu SATA może przesyłać dane z większą szybkością niż dysk za pomocą interfejsu USB. Jednak urządzenie nigdy nie może wykorzystać pełnej możliwości interfejsu, potencjalnie powodując nieistotność interfejsu.
Prędkość dysku twardego jest mierzona w obrotach na minutę, co oznacza, że napędy dyskowe obracające się z szybkością 7200 obr./min są szybsze niż dyski obracające się z szybkością 5400 obr./min. Jednakże użycie wirujących części wymaga przemieszczenie napędu do prawidłowej pozycji przed uzyskaniem dostępu do danych. Ten problem powoduje w efekcie czas dostępu.
Dyski półprzewodnikowe rozwiązują ten problem. Dyski półprzewodnikowe nie mają ruchomych części, ale wykorzystują technologię pamięci flash, która elektronicznie przechowuje dane za pomocą wyspecjalizowanych tranzystorów, aby przechwytywać elektrony. Stan każdego z tych tranzystorów określa, czy bity są zerami.
