Epos to tradycyjnie długi poemat narracyjny, opowiadający o bohaterze. Zwany także poematem bohaterskim, poemat epicki wiernie odtwarza historię "Gilgamesz" z Mezopotamii. "Iliada" Homera i "Odyseja" to dwa najwspanialsze epickie wiersze.
Najpopularniejsze eposy pochodzą z czasów greckich i rzymskich i obejmują dzieła Homera i "The Eneid" Virgila. Późniejsze epickie wiersze to "Beowulf" i "Boska komedia" Dantego. Epickie wiersze mają kilka kluczowych cech, które odróżniają je od innych poezji narracyjnych.
Eposy mówi się wzniosłym, wielkim tonem, a ich bohaterowie są więksi od życia i często mają boską interwencję lub związki. W opowieściach pojawia się zazwyczaj element nadprzyrodzony, który wprowadza bogów bezpośrednio w fabułę. Większość eposów zawiera apel do muzy, by poprowadził pisarza, gdy tworzy tekst, a narrator jest często postacią samego bohatera, ponieważ oddziałuje lub bezpośrednio mówi czytelnikowi.
Eposy zazwyczaj zawierają bardzo szczegółowe sceny i przedmioty, takie jak długie sceny bitewne w "Iliadzie" i kluczowa tarcza w "Eneidzie". Pomaga to ustawić epos jako legendę lub mit, który jest ważny dla historii kultury. Na przykład "Eneida" ustanawia Augustusa Cezara jako pretendenta do tytułu Cezara.
