Główne wątki poematu Edgara Allana Poego "Kruki" to nieśmiertelne oddanie, strata i żałoba, których nie można umniejszyć. Narrator poematu, młody człowiek i przypuszczalnie student, jest opłakuje śmierć swojej kochanki, Lenore. Pomimo prób zmniejszenia jego żalu poprzez studia i zastanawianie się nad "wieloma osobliwym i osobliwym tomem zapomnianej wiedzy", wraca on do swego smutku przez gadający kruk, który wielokrotnie wypowiada słynny refren "nigdy więcej", bolesne odniesienie do fakt, że narrator już nigdy nie połączy się ze swoją ukochaną Lenore.
W słowach Poego, zdecydował się na kruka jako główny symbol wiersza, ponieważ reprezentował on "żałobną i niekończącą się pamięć". Kruk dalej prowokuje rozpacz młodego człowieka i pomaga popchnąć go dalej w kierunku tego, czego spodziewa się czytelnik, ostatecznie skończy się szaleństwem. Pod koniec wiersza wydaje się, że narrator uświadamia sobie, że kruk jest w rzeczywistości jego własną więzioną żalem i torturowaną duszą.
"The Raven" po raz pierwszy pojawił się w druku, a jego autorstwo przypisano Poe, 29 stycznia 1845 roku, w nowojorskim Evening Mirror. Publikacja przyniosła Poe wielką sławę po obu stronach Atlantyku, ale niewielki sukces finansowy. Od tego czasu znany jest jako jeden z najsłynniejszych wierszy, jakie kiedykolwiek napisano.
