Północnoatlantycka grań to północne ramię grzbietu środkowoatlantyckiego, przeważnie podwodnego łańcucha górskiego biegnącego przez środek Oceanu Atlantyckiego. Północnoatlantycki grzbiet to obszar, w którym Eurazjatycki i północnoamerykańskie płyty tektoniczne rozpościerają się, tworząc nową dno morskie.
Grzbiet środkowoatlantycki jest ciągłą cechą, która biegnie z północnego wschodu Grenlandii na południowy zachód od Przylądka Dobrej Nadziei w Afryce. Ten podwodny łańcuch górski biegnie przez prawie 10 000 mil, a jedynie przełamuje powierzchnię oceanu w kilku miejscach. Warto zauważyć, że Islandia posiada odcinek grzbietu, zwany grzbietem Reykjanes.
Północnoamerykańska płyta tektoniczna, odchylająca się od płyty euroazjatyckiej, tworzy obszar "rozprzestrzeniania". Grzbiet ten ma płaską powierzchnię dna morskiego, po obu stronach otoczone szczytami. Gdy magma zbliża się do obszaru rozprzestrzeniania, wypycha ona krawędzie. Basen atlantycki oddziela się w tempie szacowanym na 0,5 do 4 cali rocznie.
