Nazwa hosta DHCP jest skrótem od protokołu konfiguracji hosta dynamicznego, który jest standardowym protokołem sieciowym używanym głównie do przydzielania dynamicznych adresów IP. Działa za pośrednictwem urządzenia sieciowego, a nie administratora sieci, który ułatwia administrację siecią poprzez śledzenie adresów IP.
Komputery używają DHCP do żądania parametrów protokołu internetowego, w tym adresu IP, z serwera sieciowego. Większość komputerów korzysta z DHCP, niezależnie od tego, czy są częścią sieci domowej, regionalnego dostawcy usług, czy dużych korporacyjnych i kampusowych systemów. Routery sieciowe domowe działają poprzez otrzymywanie własnego unikalnego adresu IP w sieci większej dostawcy. Bardziej rozbudowane sieci mają liczne łącza, z agentami przekazywania DHCP na łączących się routerach, umożliwiających działanie pojedynczego serwera DHCP. Agenty przekazują informacje między klientami DHCP a serwerami DHCP w oddzielnych, ale połączonych podsieciach.
Dowolny serwer DHCP używa jednej z trzech powszechnie stosowanych metod przydzielania adresów IP. W tak zwanej alokacji dynamicznej administrator sieci rezerwuje kolekcję adresów IP, a następnie przydziela każdą do swoich klientów. Automatyczna alokacja jest stałym przypisaniem adresu IP do klienta żądającego. Alokacja statyczna, nazywana również adresem stałym, jest trzecią opcją, w której serwer DHCP przydziela adres IP na podstawie wstępnie skonfigurowanego mapowania.
