Sabotaż komputerowy obejmuje celowe ataki mające na celu wyłączenie komputerów lub sieci w celu zakłócenia handlu, edukacji i rekreacji w celu osiągnięcia osobistych korzyści, popełnienia szpiegostwa lub ułatwienia przestępczych spisków, takich jak handel narkotykami i ludźmi. Według Federalnego Biura Śledczego, sabotaż komputerowy kosztuje miliardy dolarów z tytułu opłat prawnych za odzyskiwanie szkód, takich jak kradzież tożsamości i naprawa podstawowej infrastruktury, która służy szpitalom, bankom i usługom 911.
Popełnienie sabotażu komputerowego może być tak proste, jak celowe zainfekowanie komputera wirusem, aby uniemożliwić autoryzowanym użytkownikom logowanie. Chociaż nie zawsze, wiele sabotażu komputerowego wymaga użycia złośliwego oprogramowania, takiego jak boty, robaki, wirusy i inne programy szpiegujące, co pozwala hakerom uzyskać nielegalny dostęp do komputerów osobistych i firmowych. Poza kradzieżą usług i oszustwami związanymi z drukiem, taki sabotaż ułatwia pedofilom prześladującym dzieci w Internecie w szkole i w domu, złodziejom tożsamości, którzy powielają fałszywe dowody tożsamości nielegalnych imigrantów, a także domowym pierścieniom inwazyjnym i innym przestępcom wykorzystującym złośliwe oprogramowanie do identyfikacji potencjalnych ofiar.
Ochrona przed sabotażem komputerowym oznacza podjęcie proaktywnych działań w celu ochrony sprzętu i oprogramowania. Poza instalowaniem i utrzymywaniem zapory i oprogramowania antywirusowego, ustanów oddzielne identyfikatory użytkowników dla każdej osoby, która korzysta z komputera. Nigdy nie publikuj list nazw użytkowników i haseł i poświęć czas na zmianę haseł, gdy tylko konto wyświetli oznaki oszustwa. Korzystając z komputera publicznego, szkolnego lub stacjonarnego, zawsze zgłaszaj opóźnienia i nieprawidłową wydajność, aby ostrzec personel pomocniczy, że system mógł zostać przejęty.
