Jessica Mitford "Za kurtyną formaldehydową" to krytyka branży pogrzebowej i jej barbarzyńskich sposobów wykonywania "demi-chirurgii" na zwłokach, według Scribda. Wykorzystując metaforę i mocne obrazy, Mitford osiąga swój cel, którym jest ujawnienie straszliwych czynów, które mają miejsce w domu pogrzebowym.
Mitford skutecznie wykorzystuje metaforę do porównania systemu pogrzebowego z grą lub dramatem. W pierwszym zdaniu na przykład utwierdza tę metaforę, pisząc: "Dramat zaczyna się rozwijać wraz z przybyciem zwłok w kostnicy". Robiąc to, Mitford mówi, że wszystko, co dzieje się w domu pogrzebowym, jest całkowicie powierzchowne. . Sam tytuł eseju pokazuje, że fikcja, która dzieje się "na scenie", nie jest tym samym, co prawda, która dzieje się za zasłoną.
Oprócz efektywnego wykorzystania tej centralnej metafory, Mitford używa sugestywnych obrazów, gdy omawia kilka produktów używanych do balsamowania ciała, w tym Specjalny odcień kosmetyczny, różowy odcień stworzony specjalnie dla kobiet. Jeśli klient chce "aksamitnego wyglądu żywej tkanki", stosuje się odcień Lyf-Lyk. Opowiada również o tym, jak można zrestrukturyzować ciało, a usta można zszyć razem, aby uzyskać zrelaksowaną lub przyjemną ekspresję.
Analizując proces balsamowania i przygotowania do pogrzebu, Mitford demonstruje jej główne założenie, że mumifikacja zwłok jest niewłaściwa, barbarzyńska i nieludzka.
