Zmodyfikowana pozycja Trendelenburga odnosi się do sytuacji, gdy pacjent leży pod kątem, który podnosi jego stopy i miednicę nad głową. Ta pozycja zwiększa krążenie krwi i zmniejsza nacisk na miednicę.
Chociaż istnieją pewne rozbieżności co do dokładnych korzyści ze zmienionej pozycji Trendelenburga, wciąż jest ona powszechnie stosowana w różnych sytuacjach. Podczas operacji miednicy chirurdzy często umieszczają pacjenta z miednicą nad głową, aby odseparować organy i umożliwić lepszy dostęp.
Tradycyjnie pacjenci byli umieszczani w tej pozycji po doświadczeniu jakiejś traumy mózgu lub szoku. W pewnym momencie lekarze uważali, że kierowanie większej ilości krwi do mózgu wspomaga regenerację i minimalizuje ilość uszkodzeń. Przez lata badania dowiodły, że ta teoria jest niepoprawna. Pozostaje pewna populacja, która wciąż wierzy, że zmodyfikowana pozycja Trendelenburga może być korzystna, chociaż wiele przytoczonych dowodów jest anegdotycznych i nie popartych przez naukę.
Ta technika wywodzi się od słynnego niemieckiego filozofa i chirurga Freidricha Trendelenburga, który wynalazł długą listę medycznych innowacji i technik, które wciąż noszą jego imię. Przez całą XIX wiek, a nawet w latach 1900, rodzina Trendelenburga wyprodukowała długą linię lekarzy, którzy wniosli znaczący wkład w dziedzinę medycyny.