Wraz z przejęciem chrześcijaństwa w Europie w czwartym wieku, urzędnicy kościoła wprowadzili święta Bożego Narodzenia, aby zniechęcić ludzi do celebrowania pogańskich festiwali pogańskich, powodując pogodzenie wielu pogańskich tradycji z wakacjami. Na przykład praktyka dekorowania drzew sięgają dawnych pogańskich cywilizacji, które pokazywały evergreeny w pomieszczeniach i oddawały im cześć, ale praktyka ta została spopularyzowana jako bożonarodzeniowa tradycja w XVII-wiecznych Niemczech.
Chociaż data urodzenia Chrystusa nigdy nie została zweryfikowana w Biblii, przywódcy rzymskokatoliccy zgodzili się na ustanowienie święta 25 grudnia. Wczesne obchody Bożego Narodzenia obejmowały ucztę, picie i psotnictwo przeniesione z rzymskiego festiwalu Saturnalii. Podczas Saturnalii i wielu świąt zimowego przesilenia lud świętował obfite żniwo, ciesząc się hedonistycznymi przyjemnościami i ignorując hierarchie społeczne.
Boże Narodzenie, pierwotnie nazywane Świętem Narodzenia, stopniowo zastąpiło Saturnalię, ale celebracja skupiła się bardziej na zabawie niż na uwielbieniu narodzin Chrystusa. Odzwierciedlając społeczne aspekty Saturnalii, świąteczni celebranci kontynuowali pogańską praktykę przyjmowania jedzenia i picia od bogatych i pozwalania ubogim na oddawanie się. Rozpusta związana z Bożym Narodzeniem doprowadziła ortodoksyjnych purytanów w Anglii i Ameryce Północnej do potępienia święta jako zła pogańska uroczystość.
Pod koniec XIX wieku święto powoli zostało przywrócone do amerykańskiego społeczeństwa jako uroczystość rodzinna podkreślająca dobroć i życzliwość. Amerykanie wyższej klasy mieli nadzieję ułagodzić niespokojnych w klasie i położyć kres buntom świątecznym, promując wakacje jako czas nostalgii i miłości.
