Bajt jest odpowiednikiem ośmiu bitów lub sekwencji ośmiu zer i jedynek, które mogą przechowywać nieprzypisaną ośmiobitową liczbę od zera do 255. Większość komputerów używa bajtu do reprezentowania pojedynczy znak, taki jak symbol, cyfra lub litera.
Pomimo faktu, że początkowo zbudowano bajty w celu pomiaru danych znakowych, stały się one podstawową jednostką do pomiaru wszystkich przechowywanych danych. Większe pojemności, takie jak pamięci RAM i dyski twarde, są reprezentowane jako gigabajty (1 073 741 824 bajty), megabajty (1 048 576 bajtów) i kilobajty (1024 bajty). Ze względu na mały rozmiar, bajty są używane głównie do mierzenia danych w pliku, takich jak określone znaki lub piksele.
