Główną różnicą między glebą orną a ziemią doniczkową jest zamierzone użycie każdego z nich. Warstwa wierzchnia przeznaczona jest do rozprzestrzeniania się na ziemi na zewnątrz. Ziemia doniczkowa jest przeznaczona do stosowania w pojemnikach. Oba zawierają produkty niezwiązane z glebą, takie jak drobno kory, regulatory pH i nawozy, ale ziemia doniczkowa zawiera także mech torfowy, perlit, piasek, glinę i kompost.
Home Guides wyjaśnia, że gleby ornej i doniczki nie są używane zamiennie. W przeciwieństwie do wierzchniej warstwy gleby, która łączy się z istniejącą glebą, ziemia doniczkowa zapewnia oddzielne środowisko wzrostu. Zasolenie gleby nie odpływa wystarczająco dobrze, aby można było wykorzystać pojemnik. Brakuje napowietrzenia gleby doniczkowej. Ziemia doniczkowa wysycha szybko, gdy rozprzestrzenia się na ziemi, co powoduje brak wody dla roślin.
Gleba orna może być źródłem niechcianych chwastów, inwazyjnych gatunków roślin i toksycznych substancji w zależności od miejsca, z którego zostały pobrane. Chociaż ziemia doniczkowa wymienia nazwy składników w porządku malejącym, nie ma regulacji właściwości fizycznych i chemicznych gleby doniczkowej. Niektóre rodzaje ziemi doniczkowej nie nadają się do uprawy.
Według Home Guides, Rada Mulch and Soil Council ustanowiła normy dla gleby ornej i doniczkowej w 2007 roku, poświadczając produkty, które spełniają te standardy. Jednak standardy te są dobrowolne, a sprzedaż jest regulowana tylko w niektórych lokalizacjach.
