Bezrobocie stanowi problem, ponieważ może powodować straty dochodów, wzrost wydatków i problemów społecznych, które negatywnie wpływają na jednostki i społeczeństwo jako całość. Koszty generowane przez bezrobocie są uznawane za martwe, ponieważ nie przynoszą żadnych zysków ani korzyści.
Na poziomie indywidualnym bezrobocie ma zarówno skutki bezpośrednie, jak i długoterminowe. W krótkim okresie bezrobotny staje wobec ograniczonego standardu życia z powodu redukcji lub eliminacji dochodów. W dłuższej perspektywie jednostki mogą również stracić umiejętności zawodowe i mieć negatywny wpływ zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne.
Przedłużające się bezrobocie może również spowodować wzrost tendencji protekcjonistycznych i antyimigracyjnych w społeczeństwie. Przesunięcie w kierunku tendencji protekcjonistycznych może prowadzić do osłabienia lub utrudnienia gospodarki. Wysokie wskaźniki bezrobocia obserwowano również w korelacji ze wzrostem wskaźników przestępczości i obniżeniem wolontariatu. Osoby, które przez długi czas pozostawały bez pracy, mogą zdecydować się na udział w działalności przestępczej, aby zaspokoić potrzeby finansowe lub walczyć z nudą.
Bezrobocie generalnie generuje koszty finansowe dla kraju, ponieważ rządy są zmuszone wypłacać większe kwoty zasiłków dla bezrobotnych lub pomocy żywnościowej. Podczas gdy wydatki kraju rosną, jego dochody również spadają, ponieważ nie mogą już gromadzić tego samego poziomu podatku dochodowego, z powodu mniejszej liczby osób zatrudnionych.