Kołysanie w przód iw tył jest powszechnym działaniem uspokajającym, stosowanym przez dzieci, które są wściekłe, sfrustrowane, smutne, przerażone lub w inny sposób bardzo zdenerwowane. Takie zachowanie jest szczególnie częste u małych dzieci, które jeszcze nie Mają słowną płynność wyrażania frustracji.
Według naukowców z University of Michigan, kołysanie się ciała jest powszechnym samoukojeniem w wieku od 6 miesięcy do 2 lat. Większość dzieci kołysze się przez okres 15 minut lub mniej, a zachowanie to uważa się za normalne, o ile nie towarzyszą mu opóźnienia rozwojowe. Jeśli zachowanie występuje po upływie 2 lat lub występują opóźnienia rozwojowe, może to być przyczyną dalszej oceny. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby rodzice ignorowali takie zachowania, o ile nie powodują urazów fizycznych. W przypadku, gdy zachowanie jest zbyt częste lub surowe, aby rodzice mogli zignorować, zalecają, aby każda próba zmiany zachowania była dokonywana przy udziale dziecka i przy użyciu wzmocnienia pozytywnego zamiast kary negatywnej. W niektórych przypadkach dziecko może być tak samo chętne jak rodzice, aby przełamać zły nałóg i znaleźć alternatywne mechanizmy radzenia sobie, a nie kołysanie.