Muhammad opuścił Mekkę w 622 r. po tym, jak został ostrzeżony o spisku mającym na celu zamordowanie go. Migracja Proroka i jego wyznawców z Mekki do Medyny jest znana jako Hijra lub Hegira.
Po opuszczeniu domu w Mekce Muhammad przez trzy dni ukrywał się w Jaskini Thawr, położonej na południe od swojego rodzinnego miasta. Następnie udał się na północ i dotarł do Quba w pobliżu Medyny 2 lipca 622. Przeniósł się z Quba do Medyny, dwa tygodnie później.
Według wiary islamskiej Prorok otrzymał polecenie od Allaha, aby opuścił Mekkę dla Medyny. Spisek, by go zamordować, był rezultatem jego głoszenia objawień, które Bóg mu obdarzył. Nie mógł głosić publicznie, aw Mekce miał kilku przeciwników i wrogów. Medina była miejscem, gdzie Mahomet zaczął przyciągać coraz więcej zwolenników.
Przez następne dziesięć lat miasto pozostawało bazą Muhammada, skąd maszerowały do Mekki i podbijały ją bez walki. Dzisiaj Medina jest uważana za drugie najświętsze miejsce w islamie i często określana jest jako "Miasto Proroka", siedziba "Meczetu Proroka". Po śmierci Proroka Mahometa Medyna pozostała ważnym ośrodkiem i została uznana za de facto stolicę kalifatu.
