Melchizedek to postać biblijna znaleziona w Księdze Rodzaju, Psalmach i Listach do Hebrajczyków. Był królem Salemu i nazywany kapłanem Boga Najwyższego, co było niezwykłe w czasach, gdy monoteizm nie był szeroko praktykowany. Niektórzy bibliści uczą się, że Melchizedek był w rzeczywistości chwilową wersją Chrystusa na ziemi.
Nie ma żadnych szczegółów dotyczących pochodzenia Melchizedeka w Biblii. W rzeczywistości Księga Listu do Hebrajczyków wskazuje, że nie ma daty początkowej ani daty zakończenia. Pojawia się pierwszy w Księdze Rodzaju 14, kiedy przynosi chleb i wino Abramowi (później znanemu jako Abraham) po powrocie z pokonania wrogiego króla. On oferuje błogosławieństwo Abramowi. Wielu uczonych uważa, że Jezus przejął kapłaństwo, które posiadał Melchizedek, stając się wiecznym posiadaczem kapłaństwa.
Kilka grup religijnych uznaje Melchizedeka za świętego. Większość denominacji chrześcijańskich wierzy, że kapłaństwo Melchizedeka zostało po raz ostatni przeprowadzone przez Jezusa Chrystusa. Jednak Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (Mormoni) wierzy, że kapłaństwo nadal istnieje i może zostać przekazane godnym członkom ich kościoła. Wierzą, że kapłaństwo zostało przekazane od Adama aż do Mojżesza. Mojżesz zamierzał przekazać kapłaństwo Izraelitom, ale uznano ich za niegodnych posiadania kapłaństwa.
Kapłaństwo Melchizedeka jest wyższym etapem kapłaństwa nadanym godnym członkom Kościoła LDS. Tylko mężczyźni mogą posiadać kapłaństwo, a Afroamerykanie byli pozbawieni możliwości posiadania kapłaństwa aż do 1978 roku. Kiedy człowiek zostaje przydzielony do kapłaństwa, wówczas może on udzielać błogosławieństw kapłańskich, szczególnie jego żonie i dzieciom.
