Bliskowschodnie państwo wyspiarskie Bahrajnu znajduje się na archipelagu w Zatoce Perskiej na wschód od Arabii Saudyjskiej i na południe od Iranu. Największa wyspa w archipelagu to Bahrain Island, która ma szerokość 11 mil. o długości 34 km. Całkowita masa kraju Bahrajnu jest ponad trzykrotnie większa od Waszyngtonu.
Na południowym wschodzie Bahrajnu, oddzielone od niego Zatoką Bahrajnu, leży półwysep Katar. Bahrajn jest połączony z Arabią Saudyjską przy Grobli Króla Fahda, która została ukończona w grudniu 1986 roku. Grobla o długości 15 mil, finansowana przez Arabię Saudyjską, przewiozła w 2008 roku ponad 7,5 miliona pasażerów między dwoma narodami. Cztery główne wyspy Bahrajnu, wraz z wioskami i miasteczkami narodu, są połączone dobrze zbudowanymi drogami.
Stolicą Bahrajnu i największym miastem jest Manama, a oficjalnym językiem tego kraju jest język arabski. Były brytyjski protektorat, Bahrajn ogłosił niepodległość w 1971 roku. Kraj został ogłoszony królestwem w 2002 roku. Jego rząd jest jednolitą parlamentarną monarchią konstytucyjną.
Ponieważ gospodarka Bahrajnu nie opiera się na ropie naftowej, uważa się ją za pierwszą gospodarkę pozapaliwową w regionie Zatoki Perskiej. Kraj zainwestował dużo w sektor turystyki i bankowości. Wiele dużych struktur bankowych znajduje się w stolicy, Manamie. Bahrajn został uznany przez Bank Światowy za gospodarkę o wysokich dochodach i uzyskał wysoką ocenę, 48. pozycję na świecie w Indeksie Rozwoju Społecznego.
