Basen o nieskończonej krawędzi tworzy wrażenie, że woda spada na brzeg basenu, dając pływakom złudzenie pływania w pobliżu krawędzi wodospadu. W rzeczywistości krawędź basenu jest ustawiona nieco poniżej poziomu wody w basenie, aby woda wylewała się do zlewu. Stamtąd jest pompowany z powrotem do basenu.
Basen o nieskończonej krawędzi jest najbardziej imponujący, gdy znikająca krawędź wydaje się zlewać z niebem lub z dużą ilością wody. Z tego powodu często znajdują się na wzgórzach z widokiem na morze lub jezioro lub na dachach hoteli wypoczynkowych. Ich budowa zwykle wymaga znacznej inżynierii budowlanej i może kosztować znacznie więcej niż zwykła pula. Chociaż zasada przelewu jest dość prosta, zaprojektowanie odpowiedniej wielkości może być skomplikowane. Niewystarczające systemy niwelacji wody i niewłaściwa hydroizolacja krawędzi przelewu również stwarzają poważne problemy. Baseny o nieskończoności sięgają lat 50. XX wieku, ale nieskończone uzdrowiska i fontanny istnieją od wieków. Uważa się, że koncepcja powstała we Francji. Godny uwagi przykład fontanny o nieskończonej krawędzi datuje się na początek XVII wieku w Wersalu.
