Płyta winylowa ma bardzo małe rowki. Wewnątrz rowków znajdują się małe grzbiety, które wibrują igłę gramofonu, wytwarzając odpowiednią falę częstotliwości, aby odtworzyć dźwięk.
Dźwięki są niczym więcej niż wibracjami w powietrzu, a każdy dźwięk ma określoną częstotliwość wibracji. Grzbiety na płycie winylowej wibrują igłę na ramieniu odtwarzacza. Gdy rekord się obraca, igła uderza wszystkie małe grzbiety na płycie, tysiące razy na sekundę. Rekordy zawierają pojedynczy rowek i poruszają się po całej powierzchni od zewnętrznej strony nagrania do wnętrza nagrania. Igła jest umieszczona na krawędzi płyty i powoli przesuwa się wzdłuż spirali w kierunku wewnętrznej części płyty.
Pierwszych odtwarzaczy nagrywano ręcznie, a dźwięk wzmacniano za pomocą stożka. Współczesne gramofony wykorzystują wzmacniacze elektryczne do pobierania dźwięków, które zostały zebrane z igły i przekształcenia ich w fale elektromagnetyczne, które mogą być wykorzystane przez głośnik elektroniczny. Oprócz wyższej jakości dźwięku oferowanej przez odtwarzacze elektryczne, są one również korzystne, ponieważ ludzie nie muszą już ręcznie obracać gramofonu.