Płyta kompaktowa jest formą dysku optycznego, w którym dane są zapisywane i odczytywane przez lasery. Warstwa aluminium jest umieszczana na grubszej warstwie poliwęglanu, a dane zapisywane są w warstwie aluminiowej, tworząc zagłębienia i obszary w materiale.
Dane cyfrowe są zapisywane na warstwie aluminiowej w formie binarnej, z wartością binarną równą 0 reprezentowaną jako dół i wartością 1 reprezentowaną jako ziemia. Gdy laser przechodzi nad CD, uderza w dziury i ziemie. Ponieważ doły nie odzwierciedlają lasera, urządzenie odczytuje jako 0, podczas gdy ziemie odzwierciedlają laser, który urządzenie rozpoznaje jako 1. Płyty CD mogą przechowywać do 700 megabajtów danych, podczas gdy inne formaty dysków optycznych, takie jak DVD i Blu-ray może przechowywać większe ilości danych.
Dane zapisywane są na dysku spiralnie od środka dysku na zewnątrz; gdy dysk się kręci, odczytuje dane tak, jak zostały napisane, tłumacząc dane binarne na dźwięk cyfrowy. Odtwarzacze CD spowalniają wirowanie dysku, gdy laser osiąga zewnętrzną krawędź dysku, aby utrzymać prędkość odczytu danych z dysku ze stałą prędkością od początku do końca.
Nagrywalne płyty CD używają organicznej warstwy barwnika pomiędzy aluminium i tworzywem sztucznym. Po uderzeniu pismem laserowym tworzy to jamki i ziemie, które przechowują informacje na dysku. Płyty wielokrotnego zapisu używają zamiast barwnika stopu krystalicznego, który może zostać stopiony z powrotem do postaci krystalicznej przez napęd dysków obsługujący nagrywanie dysków.
