Termiczny zawór rozprężny w układach chłodniczych lub klimatyzacyjnych wykorzystuje żarówkę czujnika temperatury do otwierania zaworu, umożliwiając przejście skroplonego czynnika chłodniczego z wysokociśnieniowej strony układu do strony niskiego ciśnienia przed wejściem do parownika. /strong> Wraz ze spadkiem temperatury parownika ciśnienie na żarówce spada, co pozwala sprężynie zamknąć zawór, zgodnie z Reference.com.
Ciekły czynnik chłodniczy po górnej stronie systemu jest ciepły. Zawór rozprężny usuwa ciśnienie z ciekłego czynnika chłodniczego, dzięki czemu jest w stanie rozprężyć się i przekształcić z cieczy w parę podczas wchodzenia do parownika. Gdy czynnik chłodniczy opuszcza zawór parownika, jest znacznie zimniejszy. Otwór w zaworze usuwa ciśnienie, ale nie ciepło. Jednak w miarę rozprzestrzeniania się cząsteczek ciekłego czynnika chłodniczego, ciepło ulega rozproszeniu w wyniku zmiany fazy. W obiegu chłodniczym czynnik chłodniczy jest najzimniejszy, gdy opuszcza zawór rozprężny.
Wewnątrz cewki parownika zimny gaz pochłania ciepło z wnętrza domu, aby zapewnić chłodzenie. Ten ciepły gaz przechodzi przez układ do sprężarki. Zwiększenie ciśnienia czynnika chłodniczego powoduje wzrost jego temperatury wrzenia, koncentrując ciepło pochłonięte z domu do temperatury powietrza zewnętrznego. Gdy ten gorący gaz przechodzi przez cewki skraplacza, ciepło przenosi się do chłodnego powietrza zewnętrznego, powodując kondensację cieczy w cieczy.
