Istnieją dwa podstawowe sposoby obliczania wariancji w Excelu przy użyciu funkcji VAR lub VAR.S. Funkcje te mogą następnie obliczyć wariancję na kilka sposobów: użycie liczb w argumentach funkcji = VAR (2,3,4,5,6,7,8,125), użycie komórek jako argumentów we wzorze = VAR (A2, A3, A4, A5), użycie zakresu komórek jako argumentów we wzorze = VAR (A2: A10, B4: C10) i połączenie powyższych przykładów w jednym wzorze = VAR (A2: A10, B4,5,7) .
Funkcje VAR i VARS mogą być użyte do obliczenia wariancji dla próbki wartości. VAR jest najczęstszą funkcją, którą można wykorzystać do obliczenia wariancji w praktycznie wszystkich wersjach Excela. VAR.S to najnowsza wersja dostępna w programie Excel 2010 i oblicza wariancję próbki dostarczonej grupy wartości.
Odchylenie jest statystyczną miarą zmienności. Mierzy dyspersję w zbiorze danych. Oznacza to, że im większa wariancja, tym większa różnica między poszczególnymi liczbami w danym zbiorze liczb. Matematycznie wariancja jest średnią kwadratową różnicą między każdą obserwacją (każdą liczbą) a średnią z całego zbioru danych. Jest to średnie kwadratowe odchylenie od średniej.
W obliczaniu wariancji są cztery etapy: średnia, odchylenie, kwadrat i średnia. Średnia jest ogólnie wartością centralną zbioru danych. Najbardziej znaną średnią jest średnia arytmetyczna, która jest obliczana przez zsumowanie wszystkich liczb, a następnie podzielenie sumy przez liczbę użytych liczb. Na przykład suma liczb 10, 20, 30, 40, 50, wynosi 10 + 20 + 30 + 40 + 50 = 150. Podzielenie tego przez liczbę liczb (pięć) daje średnią arytmetyczną, która wynosi 30. Odchylenia od średniej są obliczane przez odjęcie średniej od każdej liczby, które następnie są podniesione do kwadratu, aby pozbyć się liczb ujemnych. Ostatnim krokiem jest obliczenie wariancji jako średniej odchyłek do kwadratu.
