Pojęcie niebezpiecznej wiedzy jest używane w powieści Mary Shelley "Frankenstein", ponieważ ból i zniszczenie podążają za Wiktorem aż do jego ostatnich dni. Artykuł na stronie Washington State University opisuje, w jaki sposób Shelley demonstruje niebezpieczeństwo nieugaszone pragnienie wiedzy, pozwalając stworowi zniszczyć wszystko, co ważne dla Victora.
Victor spędza nieskończoną ilość czasu na zdobywaniu wiedzy potrzebnej do stworzenia żywej istoty z martwej materii. Jego pragnienie wiedzy jest imponujące, ale doprowadza go do skrajności, ponieważ odmawia rozważenia perspektywy negatywnych reperkusji na jego działania. Victor chce być uznany za geniusza naukowego i nigdy nie zastanawia się, co zrobi, gdy stwór otworzy oczy. On myśli tylko o sobie. Kiedy Victor porzuca potwora, potwór szuka zemsty zabijając wszystkich ważnych dla Victora. Shelley zmienia wielkie ambicje Victora przeciwko niemu, próbując ostrzec ludzkość przed jego pragnieniem bycia boskim. W artykule w Washington State University zauważono, że "dążenie do nadprzyrodzonych mocy i wiedzy Frankensteina stworzyło potwora, który dręczył go aż do dnia, w którym zmarł." Przekształcając Wiktora w ofiarę własnego stworzenia, Shelley sugeruje, że niedorzeczne pragnienie wiedza może być bardzo ryzykowna, a czasami śmiertelna.