Przez tysiące lat chrześcijaństwo rozprzestrzeniło się po całym świecie od jego skromnych początków w Lewancie poprzez pantoflię, sztukę i literaturę, presję polityczną i społeczną, pracę misyjną i imperialną siłę militarną. Wszechobecny wpływ chrześcijaństwa na kulturę zachodnią pomógł zapewnić jego rozprzestrzenienie się wraz z europejską potęgą.
W ciągu pierwszych kilku stuleci chrześcijaństwo napotykało ciągłe prześladowania pod rządami rzymskich cesarzy. Podczas tej epoki chrześcijaństwo szerzyło się poprzez wywrotowe posługi i spisane dzieła teologiczne wczesnych Ojców Kościoła. Historia chrześcijaństwa została na zawsze zmieniona przez dwa wydarzenia z IV wieku. Pierwsza, w A.D. 313, była konwersja cesarza rzymskiego Konstantyna I. Konstantyn przyjął następnie niektóre z jej aspektów w swojej polityce wojskowej i społecznej oraz zapewnił przywódcom kościelnym władzę polityczną i samorządową. Drugim, na 380, było ustanowienie chrześcijaństwa jako oficjalnej religii imperium. Chrześcijaństwo stało się imperialistyczną religią, którą poniosły wojska i pozostanie tak przez ponad tysiąc lat po upadku Rzymu.
W średniowieczu Kościół gromadził władzę polityczną i gospodarczą w całej Europie, nawracając przywódców różnych krajów i narodów, rutynowo i brutalnie prześladując niewierzących. Jednocześnie chrześcijaństwo zostało rozpowszechnione wśród nauczycieli akademickich, ponieważ klasztory i szkoły katedralne stały się renomowanymi ośrodkami nauki w Europie Zachodniej i na Wyspach Brytyjskich. Wiele z nich ostatecznie rozwinęło się w uniwersytety, nauczając - tylko wiernym - szeroki zakres wiedzy zachowanej od czasów rzymskich. W epoce renesansu innowacje w podróżach morskich pozwoliły na rozpoczęcie globalnego rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa na poważnie, ponieważ odkrywcy z chrześcijańskich narodów odkryli i nawrócili rdzenne kultury na całym świecie za pomocą siły, bogactwa, pracy misyjnej i kopii Biblii.
