Psalm 23 KJV odnosi się do Króla Jakuba najbardziej znanego ze wszystkich psalmów. Ten szczególny psalm zaczyna się od słowa "Pan jest moim Pasterzem", i wiele osób go użyło dla wygody i siły. Biblia przypisuje ten psalm Dawidowi, którego Pisma Hebrajskie zapisują jako służącego jako pasterz z pola.
Od 2014 r. Psalm 23 jest popularny wśród chrześcijańskich pogrzebów i kazań. W tradycji chrześcijańskiej psalm wskazuje na Jezusa jako pasterza; nie jest ona jednak wymieniona w liturgiach pogrzebowych z "Księdze wspólnej modlitwy" Kościoła anglikańskiego, a dopiero w 1928 roku weszła do wersji biskupiej w Stanach Zjednoczonych. W tradycji prawosławnej wyznawcy recytują psalm jako część przygotowań do otrzymać Eucharystię. Podczas gdy Żydzi nie używają Wersji Króla Jakuba, recytują Psalm 23 jako część trzeciego sabota.
W 1526 roku tłumacze ukończyli pierwsze angielskie tłumaczenie Biblii, wersję Tyndale. W 1604 r. Król Jakub autoryzował drugie tłumaczenie na język angielski. Tłumacze nie ukończyli pracy do 1611 roku, 85 lat po wersji Tyndale. To tłumaczenie angielskie przetrwało jako podstawowe tłumaczenie angielskie dla protestantów przez ponad 400 lat, aż nowsze wersje stały się popularne.
