Wybór osuszacza wymaga od konsumenta rozważenia wielkości pomieszczenia i poziomu wilgotności. Producenci oceniają osuszacze przez liczbę litrów wody, które usuwają z pomieszczenia w ciągu 24 godzin.
Podczas gdy 10-funtowa jednostka wystarcza na średnio wilgotny pokój o powierzchni 500 stóp kwadratowych, pokój o powierzchni 2,5 tys. stóp kwadratowych, w którym właściciel wisi pranie do wyschnięcia, wymaga 44-litrowego urządzenia. W większości przypadków celem jest obniżenie poziomu wilgotności do 30-50%. Przy wilgotności względnej w tym zakresie prawdopodobieństwo wystąpienia pleśni i pleśni jest mniejsze.
Wiele osuszaczy ma zbiornik do zbierania wody. W przypadku urządzeń bez przyłącza spustowego, właściciel musi kilka razy dziennie wyjmować pojemnik, aby go opróżnić. Osuszacze zwykle mają przełącznik, który wyłącza urządzenie, zanim pojemnik się przepełni. Jednostki ze złączem odpływowym umożliwiają przepływ wody do odpływu podłogowego lub mają pompę do podnoszenia jej do zlewu, eliminując konieczność wyjmowania pojemnika.
Producenci mierzą efektywność energetyczną osuszacza za pomocą współczynnika energii. Określają ten współczynnik, dzieląc liczbę litrów wody, którą maszyna usuwa z powietrza przez liczbę kilowatogodzin zużytej energii elektrycznej. Najbardziej wydajne maszyny mają najwyższy współczynnik energii.
