Jedna interakcja człowiek-środowisko w Paryżu, Francja, angażuje rzekę Seine jako źródło wody i szlak handlowy. Interakcja człowiek-środowisko jest sposobem, w jaki ludzie wchodzą w interakcje, wpływają i wykorzystują środowisko. Dotyczy to również modyfikacji środowiska.
Ludzie wchodzili w interakcje z otoczeniem Paryża już w III wieku pne, kiedy to Galliusze z Paryża zdecydowali się osiedlić ten obszar ze względu na położenie nad rzeką Sekwany. Nie tylko rzeka była krytyczna dla wody, ale służyła również jako droga handlowa, aby pomóc nowej osadzie rozwijać się i rozwijać. Rzeka zapewniała strategiczną ochronę miasta, dopóki Rzymianie nie zamieszkali i nie zajęli go. Rzymianie budowali łaźnie w okolicy, czerpiąc wodę z podziemnej rzeki Bievre.
Nie tylko ludzie czerpali z otoczenia, ale także oddawali je i modyfikowali. Na przykład w 1852 r. Prefekt Haussman nadzorował zasadzenie 90 000 drzew i budowę rezerwatu leśnego o powierzchni 5000 akrów. Jednak środowisko również wchodziło w interakcję z ludźmi, przy kilku okazjach, kiedy Sekwana zalała miasto.
Niektóre interakcje człowiek-środowisko nie były łagodne, takie jak zanieczyszczenie powietrza, które powstało w wyniku transportu i produkcji w czasie rewolucji przemysłowej.
