Głównym celem protokołu ARP lub protokołu Address Resolution Protocol jest powiązanie adresu protokołu internetowego z adresem fizycznego komputera będącego częścią sieci lokalnej. Począwszy od 2014 r. Adresy IP mogą mieć długość od 32 do 48 bitów.
Adresy IP generowane w IP w wersji 4 mają długość 32 bitów i od 2014 roku są jednym z najczęściej używanych poziomów adresów IP. Adresy IP używane w lokalnej sieci Ethernet mają zazwyczaj długość 48 bitów, jeśli są powiązane z urządzeniami do niej podłączonymi. Adres fizycznego komputera nazywany jest adresem MAC lub Media Access Control. ARP generuje następnie plik pamięci podręcznej, który zawiera informacje korelujące adres MAC z adresem IP. Protokół jest również odpowiedzialny za konwersję adresów MAC i IP.
Każdy typ sieci lokalnej ma zazwyczaj odrębne szczegóły protokołu. ARP został opracowany w celu tworzenia niezależnych poleceń Request for Comments dla różnych sieci, takich jak ATM, HIPPI lub Ethernet.
Istnieje również odwrotna wersja ARP, która nazywa się RARP. Ten protokół jest używany przez komputery hosta, które nie mają informacji dotyczących ich adresów IP i pozwala im zażądać informacji z pliku pamięci podręcznej ARP.
