Historycznie żaden naród nigdy nie miał całkowicie autentycznej gospodarki wolnorynkowej. W tym sensie jest to czysto teoretyczna koncepcja. Jednakże, biorąc pod uwagę współczesne wykorzystanie przez ekonomistów i innych specjalistów, takich jak w Heritage Foundation, Hongkongu, Singapurze, Nowej Zelandii, Szwajcarii i Australii uważa się za jednych z "wolnych" gospodarek. Stany Zjednoczone, wraz z wieloma pozostałymi zachodnimi narodami, są uważane za "w większości wolne".
W tradycyjnej teorii czysta gospodarka wolnorynkowa to taka, w której żadna zewnętrzna interwencja nie wpływa na jej funkcjonowanie ani przez państwo, ani żadną inną jednostkę. W rzeczywistości taka idealna sytuacja nigdy się nie zmaterializowała. Dlatego też, współcześni badacze używają tego terminu do określenia krajów, w których taka interwencja jest optymalnie ograniczona, gdzie własność prywatna jest najbardziej ceniona, a przeszkody w handlu i inwestycjach są w największym stopniu nieistniejące.
Podmioty badawcze, takie jak Heritage Foundation (w porozumieniu z Wall Street Journal), przypisują oceny różnym narodom po ocenie ich mocnych i słabych stron w powiązanych kategoriach. W indeksie oferowanym przez wyżej wymieniony podmiot, najwyższego strzelca, Hongkong zarobił 89,8 na 100, podczas gdy Stany Zjednoczone przybyły na 17 miejscu, zarabiając 75,1. Singapur zarobił 88,6, Nowa Zelandia, 83,7, Szwajcaria, 81,5, aw pierwszej piątce, Australia zarobił 81,0 na 100. Wielka Brytania otrzymała 76,4, podczas gdy Francja, ze stosunkowo wyższą częstotliwością rządowych programów i kontroli, zdobył tylko 63.3, a więc kategoryzował go tylko jako "umiarkowanie darmowy". Inne kraje uważane za mające status "w większości darmowy" to między innymi Chile, Irlandia, Holandia, Niemcy, Botswana, Katar, Makau, Saint Lucia i Kolumbia. Alternatywnie kraje o najniższym wyniku są uznawane za "represjonowane" i obejmują między innymi Koreę Północną, Haiti, Equador i Czad.
