Thomas Hobbes, angielski filozof, uważał, że ludzie są naturalnie samolubni i okrutni, a rządy są potrzebne, aby chronić je od siebie. Wierzył również, że ludzie pozwalają się rządzić dyktatorami i królami ponieważ czynią społeczeństwo bardziej uporządkowanym i stabilnym. Strach przed gwałtowną śmiercią zmotywowałby również ludzi do zrzeczenia się swoich praw i poddania się absolutnej władzy.
Książka Hobbes'a z 1651 r., "Lewiatan", stworzyła podstawę dla wielu zachodniej teorii kontraktów społecznych, która odnosi się do genezy społeczeństwa i legalności autorytetu rządu nad jednostką. Uważał, że władza polityczna opiera się na zgodzie ludzi i że ludzie powinni mieć swobodę działania, czego prawo, rząd lub władca wyraźnie nie zabrania.
